Στο μικρό σπήλαιο της Παναγιάς της Γαλατούσας προσκυνούσαν την εικόνα της οι πόρνες που ζούσαν στο Κάτω Κάστρο της Μυτιλήνης την εποχή του Μεσοπολέμου. Γιατί οι κάτοικοι της Μυτιλήνης τις θεωρούσαν μιαρές και τις αποκλείουν κοινωνικά, όμως σε πείσμα αυτών ως άλλες Μαρίες Μαγδαληνές η αγκαλιά της Μάνας Παναγιάς ήταν ανοικτή και για τις πόρνες του Κάτω Κάστρου ο λόγος του Χριστού είπε: «οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού».
Χρονογράφημα της πόλης αναφέρεται στη ρατσιστική συμπεριφορά προς τις γυναίκες πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής που εργάστηκαν ως πόρνες στη διάρκεια του μεσοπολέμου στα σπίτια στο κάτω Κάστρο της Μυτιλήνης. Ρατσιστική συμπεριφορά που έφτασε μέχρι και στη χρήση του προσωνυμίου «πουτανιάρα» για την Παναγιά που λατρευόταν στο εκκλησάκι που λειτούργησαν οι γυναίκες αυτές.
Τριακόσια μέτρα ανατολικότερα πίσω από τον Άγιο Ιωάννη έχει επίσης ένα μικρότερο δίχωρο σπήλαιο που μάλλον παλαιότερα ήταν ησυχαστήριο.
